Retencja – stabilizacja po leczeniu ortodontycznym 1.02.2022
Retencja polega na stabilizacji efektów leczenia po zdjęciu aparatu ortodontycznego. Przeprowadza się ją przez noszenie aparatów retencyjnych, które zapobiegają “powrotowi” zębów na dawne miejsce. Lekarz ortodonta dopasowuje rodzaj aparatu retencyjnego do rodzaju wady zgryzu pacjenta, jego chęci i możliwości noszenia aparatu oraz jego wieku.
Retencja za pomocą aparatów utrwalających prawidłowy zgryz
W utrwaleniu prawidłowego zgryzu mogą pomóc:
- aparat stały – w postaci drucika przyklejonego do wewnętrznej powierzchni zębów. Takie rozwiązanie jest bardzo wygodne, gdyż pacjent nie musi pamiętać o zdejmowaniu i zakładaniu aparatu. Może jednak nieco utrudnić higienę zębów, np. przez trudniejszy dostęp ich powierzchni dla nitki dentystycznej.
- invisalign – czyli niewidoczne nakładki na zęby wykonane z miękkich materiałów. Taki przezroczysty aparat jest trudno zauważalny. Dzięki jego mobilności łatwo można zadbać o higienę zębów. Miękkie tworzywo może nieco szybciej zużywać się w przypadku pacjentów z silnymi mięśniami szczęki.
- płytka Hawleya – akrylowa płytka połączona z drucikiem, która nie zasłania żujących i siecznych powierzchni zębów. Dzięki niej możliwe jest ich tzw. “dogryzienie”. Płytkę Hawleya pacjenci stosują zazwyczaj na noc.
Czas noszenia aparatów retencyjnych jest indywidualnie dobierany przez lekarza ortodontę. Młodsi pacjenci z reguły wymagają krótszej retencji niż osoby dorosłe, u których leczenie podjęto już w wieku dojrzałym.
